عنوان سخنرانی: پژوهش در ایران و غفلت از چشم‌انداز
Berif Bio
دکتر رضا منصوری (متولد ۱۳۲۶ هجری شمسی درتهران) فیزیکدان و استاد دانشکدۀ فیزیک دانشگاه صنعتی شریف است. زمینۀ پژوهشی او «نسبیت و کیهان‌شناسی» است. وی پس از اخذ دیپلم، برای تحصیل در رشته فیزیک، به دانشگاه وین رفت و در سال ۱۹۷۲ دکتری خود را در رشته فیزیک اخذ کرد و به‌مدت ۵ سال، استادیار دانشگاه وین بود و به‌همراه «سکسل» نظریه «آزمون نسبیت» را ارائه کرده است. همچنین تحقیقاتی در زمینه گرانش، نسبیت عام، سیاه‌چاله‌ها و کیهان‌شناسی انجام داده‌اند و یکی از پیشگامان همکاری ایران با CERN (سازمان اروپایی پژوهش‌های هسته‌ای) در پروژۀ LHC و نیز پروژهء منظقه‌ای سزامی بوده است. او پس از انقلاب به ایران بازگشت و در دانشکده فیزیک دانشگاه شریف مشغول فعالیت شد. دکتر منصوری از بنیان‌گذاران «پژوهشگاه دانش‌های بنیادی»، «انجمن فیزیک ایران»، «مرکز تحصیلات تکمیلی در علوم پایۀ زنجان» و «مرکز نشر دانشگاهی» است. همچنین معاونت پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری را بر عهده داشته و عضو وابستهء «فرهنگستان زبان و ادب فارسی» و نیز عضو فرهنگستان جهانی توآس است. دکتر رضا منصوری علاوه بر تألیفاتی که رشتۀ تخصصی خود دارد، تألیفات زیادی هم در قالب کتاب،مقاله، مصاحبه و یادداشت در حوزه‌های مرتبط با سیاستگذاری علمی و نیز زبان فارسی به‌عنوان زبان علم دارد که از جمله می‌توان به «ایران ۱۴۲۷»، «توسعۀ علمی ایران»، «ایران را چه کنم»، «ایران آینده از نگاه سه دانشمند ایران امروز»، «معماری علم در ایران» و «ایران در قرن ۲۱» اشاره کرد که مچموعه آن‌ها در ۸ جلد با عنوان ایران من توسط انتشارات دیبایه/ فرهنگان اخیرا چاپ شده است.]
